De commandant van de Gestichtswachters (GeWa) in de jaren ’70 was de heer Mulder, bijgenaamd “De Zwarte”, ook wel Zwarte Mulder genoemd. Hij werd bewonderd om zijn kordate optreden, maar tevens was hij gevreesd om zijn ongewoon strakke leiding en grof taalgebruik ten opzichte van zijn onderdanen. Een echte “Ruwe bolster, Blanke pit”, zoals ze hem noemden. Hij stal vaak de show door zijn snelle en zelfverzekerde optredens in crisissituaties.
Hij was niet een beetje trots op zichzelf en had beslist geen minderwaardigheidscomplex. Aan de andere kant: zijn mannen konden altijd op hem rekenen, als ze in het nauw zaten.
Politie bezoekt Cellengebouw
Tijdens bezoeken door b.v. overheidsinstanties liep hij altijd graag voorop. Zo kwam er een keer een politiecommandant op bezoek in het Cellengebouw, die wel eens wilde zien, hoe de GeWa te werk ging in vergelijking tot de politie.
De man kreeg daar een rondleiding, toen een ijzersterke zwaar gestrafte gedetineerde Reinerus, tevens karatekampioen, daar achter slot en grendel zat. Hij was een echte schurk, die lak had aan zijn medekornuiten en iedereen in het Cellengebouw had ontzag voor deze boef die gemene karateschoppen kon uitdelen, als hem iets dwars zat.
Bonken op celdeur,
Hij was het kennelijk niet eens met zijn opsluiting. Door geregeld keihard op de deur te bonken, terwijl hij vloekend moord en brand schreeuwde, liet hij zijn ongenoegen blijken. Hij was al vaak tot kalmte gemaand, maar daar reageerde hij niet op. Sterker nog: het gebonk en geschreeuw werd alsmaar luider en was ook daarbuiten niet meer om aan te horen voor de bewakers.
De Zwarte grijpt in
De Zwarte was het helemaal zat. Had het helemaal gehad met deze “Kwakbal”, zoals hij hem noemde. Zijn borst kwam naar voren en hij commandeerde: “GVD John! Open met die deur!” Twee geschrokken GeWa’s trokken de zware hengsels van de deur en schoven die open. Niets en niemand ontziend stoof de Zwarte de cel in. Nog geen drie tellen later had hij de man in zijn kraag gevat en duwde hem voor zich uit.
Briesend kwam hij met Reinerus de cel uit: “GVD! John, Pak aan! Weg met die kwal en direct naar de isoleer!” Reinerus was opmerkelijk stil en was zo verbouwereerd dat hij het lef niet had om een karatetrap uit te delen. Gedwee liet hij zich door de beide GeWa’s afvoeren naar de isoleercel, waar hij zeker 3 dagen op rantsoen kwam. De Zwarte had door zijn snelle en moedige optreden zijn kracht maar weer eens bewezen: Reinerus gaf geen kik meer en de bezoekende politiefunctionaris had er alle bewondering voor. “Oh, doen jullie dat zo!” zei hij. Hij had een nuttige rondleiding gehad, die hij niet snel zou vergeten.
